खोज

पछिल्ला खेलहरूमा नेपाली क्रिकेट टोलीको ब्याटिङ विशेषगरी निराशाजनक देखिएको छ। डेढ वर्षअघि मोन्टी देशाइको प्रशिक्षणमा टोलीले घरेलु मैदानमा गरेको उत्कृष्ट प्रदर्शनसँग अहिलेको स्थितिको तुलनाले ठूलो अन्तर देखिएको छ। सन् २०२३ फेब्रुअरीमा, नामिबियाले दिएको २८६ रनको लक्ष्य नेपालले ४७.४ ओभरमा ८ विकेट गुमाएर पूरा गरेको थियो। त्यसपछि, स्कटल्यान्डसँग पनि २७५ रनको चुनौती ४७.३ ओभरमा ७ विकेट गुमाएर हासिल गर्दा ब्याटिङ राम्रो स्थितिमा थियो।

मोन्टीको प्रशिक्षणमा नेपालले घरेलु मैदानमा लिग टू अन्तर्गत नामिबिया र स्कटल्यान्ड विरुद्ध लगातार खेल जित्दै, ब्याटिङमा सुधारिएको प्रदर्शन प्रस्तुत गरेको थियो। नामिबियाविरुद्ध २७५ रनको लक्ष्य पूरा गरेको खेलले पनि ब्याटिङको प्रगति देखाएको थियो। तर, अहिले आएर नेपालको ब्याटिङ प्रदर्शन ठप्प जस्तै देखिएको छ।

नेपालले २०२३ फेब्रुअरीमा घरेलु मैदानमा राम्रो प्रदर्शन गर्दै ओडीआई मान्यता जोगाएपछि, एसीसी प्रिमियर कपमा यूएईलाई ७ विकेटले पराजित गरी एसिया कपमा स्थान बनाएको थियो। एसिया कपमा भने नेपालले ५० ओभरको खेलमा ओमानविरुद्ध ३१० रनको विशाल स्कोर बनाउँदै इतिहास रचेको थियो। यसले नेपाली क्रिकेटलाई एक आशालाग्दो स्थितिमा पुर्‍यायो।

तर, पछिल्लो लिग टूको नयाँ संस्करणमा भने नेपालको ब्याटिङ प्रदर्शन एकदमै कमजोर देखिएको छ। नामिबिया र नेदरल्यान्ड्ससँग खेल्दा नेपालले घरेलु मैदानमा लगातार हार व्यहोर्नु पर्‍यो। अहिले क्यानडा टूरमा नेपालले खेलेको तीन खेलमा हार बेहोरेको छ। पहिलो खेलमा क्यानडाले दिएको २५४ रनको लक्ष्य पछ्याउने क्रममा नेपाल मात्र १५० रनमै अलआउट भयो। प्रमुख ब्याटरहरू जस्तै कुशल भुर्तेल, आसिफ शेख, भीम सार्की, रोहित पौडेल, कुशल मल्ल, र दीपेन्द्र सिंह ऐरीजस्ता खेलाडीले अपेक्षित प्रदर्शन गर्न सकेनन्।

दोस्रो खेलमा, ओमानविरुद्ध नेपालले ५० ओभरमा ९ विकेट गुमाएर २२० रन बनाए पनि १ विकेटले हार्न पुग्यो। तेस्रो खेलमा, क्यानडासँग नेपालले १८१ रनमै अलआउट हुँदै ५ विकेटले पराजित भयो। यस खेलमा पनि नेपालका प्रमुख ब्याटरहरूले खासै योगदान दिन सकेनन्। कप्तान रोहित पौडेलले ६० रन बनाए पनि बाँकी खेलाडीहरूले कमजोर प्रदर्शन गरेका थिए।

विशेषज्ञहरूका अनुसार, यो निराशाजनक प्रदर्शनको मुख्य कारण भनेको ब्याटरहरूको स्किल विकासमा ध्यान नदिनु हो। नेपाली क्रिकेटमा ब्याटिङमा सुधार नआउनुको कारण प्रशिक्षकहरूले खेलाडीहरूको सट भेरिएसनमा काम नगर्नु रहेको छ। पूर्वप्रमुख छनोटकर्ता दीपेन्द्र चौधरीका अनुसार, नेपालले पछिल्ला सफलतासँगै अगाडि बढ्ने तयारी नगरेको कारणले अहिले ब्याटिङमा यो अवस्था आएको हो। उनी भन्छन्, “हामीले सफल भएपछि ब्याटरहरूको क्षमता विकासमा ध्यान दिनुपर्ने थियो, तर त्यो काम गरिएन।”

अर्को ठूलो कारण भनेको विपक्षी टोलीहरूले नेपालको कमजोरी पत्ता लगाइसकेका छन्। जिम्बाब्वेमा भएको एकदिवसीय विश्वकप छनोट प्रतियोगितामा विपक्षी बलरहरूले सर्ट बल र बाउन्सरमार्फत नेपाली ब्याटरहरूको कमजोरी उदाङ्गो पारेका थिए। यद्यपि, एसिया कपमा केही सुधार देखिए पनि हालको कमजोर प्रदर्शनले यसलाई समाधान गरिएको छैन भन्ने देखाउँछ।

नेपाली ब्याटरहरूले फरक किसिमका सटहरूमा ध्यान नदिँदा, खेलाडीहरू सजिलै विपक्षी बलरहरूको फन्दामा परिरहेका छन्। उदाहरणका लागि, कप्तान रोहित पौडेलले सटहरूको भेरिएसनमा केही सुधार ल्याएका छन् भने, ओपनर कुशल भुर्तेल अफस्टम्पका लेन्थ बलमा निरन्तर आउट भइरहेका छन्। त्यस्तै, कुशल मल्ल र गुल्शन झा लङअन र अङअफमा बढी सट खेल्छन्, तर ती सटहरूमा विविधता नदेखिनुले उनीहरूलाई फस्न सजिलो बनाएको छ।

त्यसमाथि, नेपालले लामो समयदेखि प्लेइङ ११ मा एकै खेलाडीहरू खेलाइरहेको छ, जसले गर्दा विपक्षीले उनीहरूको सबल र दुर्बल पक्ष सजिलै पत्ता लगाएका छन्। घरेलु क्रिकेट संरचनाको कमजोरीका कारण नेपाल ११ लाई नियमित खेल नदिँदा, ब्याटरहरूको क्षमता अभिवृद्धि हुन नसकेको हो। चौधरीका अनुसार, “अब हामीले प्रमुख ब्याटरहरूलाई फरक फरक देशमा पठाएर प्रशिक्षण गराउनुपर्छ।”

तयारीमा कमजोर स्थितिमा रहँदा, नेपालले क्यानडा टूरमा खेलेको तीन खेलमा हार बेहोर्नु पर्‍यो। क्यानडाको मौसम र कन्डिसन फरक हुँदा, नेपालले खेलअघि राम्रो तयारी गर्न सकेन। खेलाडीहरूको सट छनोटमा कमी देखिएकोले पनि खराब प्रदर्शन जारी रहेको छ।

अन्त्यमा, नेपालको ब्याटिङ सुधार गर्नको लागि, खेलाडीहरूको स्किल विकासमा अझै धेरै ध्यान दिनुपर्ने आवश्यकता रहेको छ।